පන්සලේ පල්ලියේ දහදියෙන් අපි තැනූ පිළිම දාගැබ් පෙනේ ලෝකයක් දණ නැමූ
ඒ අපේ ශක්තියයි ඒ අපේ ජීවයයි වන්දනා කරන්නේ වන්දනා ලබන්නේ
මේ බවක් තේරුණේ නැති කමින් ලෝකයේ නැති කමයි රජ වුනේ දුක් නොවව් මිනිසුනේ
හෙට වුනත් නෑ පමා පණ පොවා ජීවිතේ රළ පෙළක් සේ නැගෙව් මියැදුනත් හාමතේ
වීරියෙන් රට නැගූ දහදියෙන් බිම තෙමූ ජීවිතේ වේදනාවෙන් සදාකල් ගෙවූ
මිනිසුනේ හදවතේ ලේ වලින් පණ ලැබූ පරපුරක් බිහි කරව් මාවතේ තනි නොවූ
ගායනය - එඩ්වඩ් ජයකොඩි
Twitter
Facebook
Digg
Delicious
Stumble
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 අදහස්:
Post a Comment
ගී පදවල , තොරතුරු වල වැරැද්දක්, තව අළුත් තොරතුරක් , අදහසක් තිබේ නම් කියන්න