රෝස කුසුමක් පිපී නොවිඳි සුවඳක් දැනේ
නොලද සුවයක් සදා පුබුදුවා සුවහසක් පැතුමන්
රෝස කුසුමක් පිපී
මා අවදි කර යහනින් ඔබ එබී හිනැහී කවුලුවෙන්
කියා රහසක් සැලෙන දෙතොලින් නොනැඟෙනා වදනින්
නොහැ‍ඟෙනා අරුතින්
ඔබේ සුවඳ ලද මොහොතින් සිත වෙලා සිටි ඒ ආදරෙන්
මගේ තනිකම හඬයි ඉකිබිඳ දෙපා මුල හැපෙමින්
වසා මුව දෝතින්
ගායනය - සුනිල් එදිරිසිංහ
Twitter
Facebook
Digg
Delicious
Stumble
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 අදහස්:
Post a Comment
ගී පදවල , තොරතුරු වල වැරැද්දක්, තව අළුත් තොරතුරක් , අදහසක් තිබේ නම් කියන්න